Wanneer ik aan Apeldoorn denk, dan begin ik mij steeds meer zorgen te maken.
Apeldoorn, de mooie stad in het groen, centraal gelegen pal naast een mooi
kruispunt van snelwegen en genoeg
inwoners om een gezellige multi culti stad te zijn… Echter… Apeldoorn bakt er
niks van!
Apeldoorn
maakt keuzes waar veel inwoners van gaan hoofdschudden. Zo werd er grond
gekocht die het aan de straatstenen niet meer kwijt kan en is men na een paar
jaar profvoetbal, deze illusie ook weer armer. Er worden keuzes gemaakt waar
men achteraf toch niet achter blijkt te staan. Neem nou bijvoorbeeld AGOVV… na
jaren van hopen, wensen, lobbyen en haalbaarheidsonderzoeken, staat Apeldoorn
uiteindelijk positief tegenover de komst van betaald voetbal. Ik weet nog goed
dat ik daar zelf óók heel blij mee was.. We tellen mee! Een stad die op 11
gemeenten na de grootste van Nederland is… daar moet betaald voetbal
gespeeld worden! Toch merkte ik toen al dat maar weinig inwoners daar positief
tegenover stonden.. Weinig interesse bij het brede publiek en daardoor een
klein aantal vaste bezoekers. Het leverde de weemoedige gedachte op.. leuk
geprobeerd!
Een ander
voorbeeld: Het Omnisportcentrum. Ook daar ging een lange periode van wensen,
hopen, lobbyen en besluitvormen aan vooraf… en ook toen leverde dat bij mij een
enorme hoerastemming op! Apeldoorn telt mee! Apeldoorn heeft eindelijk een
sportaccommodatie van formaat die hoort bij één van de grootste gemeenten van
Nederland. Maar ook nu denk ik… leuk geprobeerd!
Het
Omnisportcentrum is in feite niets meer dan een uit de kluiten gewassen bak
beton op een stuk braakliggend weiland. Drie keer per jaar vindt er een groot
evenement plaats en daar tussenin gebeurt er eigenlijk niks! Oke, de nationale
wielerselectie heeft daar haar basis en in de avonden wordt er getraind door de
3 sportverenigingen, maar ik kan me toch niet voorstellen dat dat deze dure hal
voldoende bestaansrecht geeft.
Heeft
Apeldoorn überhaupt wel nagedacht over de invulling van dit stuk terrein?
Apeldoorn is eigenaar van het Omnisport en bij het eigenaar-zijn hoort ook een
stuk eigenaarschap! Ik mis dat volledig!
Als ik op
een door de weekse dag het Omnisport binnenloop, dan mis ik de totale
sportbeleving! Er is simpelweg niks te doen en als ik een bak koffie wil, dan
moet ik op een belletje drukken en 3 minuten wachten… alsof bijna niemand daar
koffie besteld!... En dat is ook zo!
Als ik daar
binnenloop, dan verwacht ik een sportcafé die op grote schermen de Olympische
Spelen toont. Een plek waar sportfysiotherapeuten hun maatschap hebben en een
plek waar je zo’n anderhalf uur van te voren nog even een pasta kan nuttigen
voordat je je training begint. Een plek waar je sportschoenen kan kopen en een
balie waar je even een balletje kan lenen om een half uurtje te basketballen in
de Dynamohal, omdat die toch ff leeg staat.
Het
Omnisport moet bruisen en dat begint al wanneer je er aan komt rijden! Ik moet
buiten al kunnen zien dat er binnen van alles te doen is… en dat zie ik omdat
er zoveel mensen in en uit lopen! Dat ruik ik door de geur van die versgemaakte
pasta en dat hoor ik door het gestuiter van die ballen in de Dynamohal!
Kortom.. over
het Omnisportcentrum moet gezegd worden… daar is altijd wat te doen!
Ik vraag me
echter af of dit ooit gaat gebeuren.. Het Omnisportcentrum staat immers in Apeldoorn..
een dorp waarin keuzes worden genomen zonder grote passie… Het zal de
Apeldoornse cultuur wel zijn… de cultuur waarin op basis van een tijdelijke
behoefte keuzes worden gemaakt. Apeldoorn..
een dorp die eeuwig op zoek lijkt naar een identiteit.
Deze weken
mag er niet worden gefietst op de wielerbaan… omdat de houten baan te veel
grote splinters oplevert bij valpartijen. De komende weken wordt onderzocht wat
het probleem is.
Het zou goed
zijn als de gemeente Apeldoorn gaat beseffen dat het Omnisportcentrum zélf één
grote splinter is binnen de Apeldoornse gemeentegrenzen.
De vraag is…
haal je de splinter er uit, of ga je er aan schaven en er iets moois van maken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten