zondag 29 april 2012

De miljoenbaby van Elm

Zaterdagnacht was het feest in huize Elm... Rasmus werd vader! De pokdalige pappa had in goed overleg met coach Verbeek besloten de belangrijke wedstrijd van een dag later tegen Feyenoord te mogen skippen om bij zijn vrouw en kersverse spruit te kunnen zijn. Logisch toch! Hoe vaak maak je de geboorte van je kind nou mee? Dan is een voetbalwedstrijdje van pappa toch net iets minder belangrijk, of...
Rasmus zal de gelukkigste pappa van Nederland zijn vandaag, maar of hij de gelukkigste voetballer van Nederland is? Feit is dat ze de wedstrijd tegen Feyenoord met 1-0 verloren. Feit is ook dat AZ, met nog 2 competitierondes te spelen, 3 punten achterstaan op de felbegeerde 2e plaats op de ranglijst. Een plek die recht geeft op de voorronde van de Champions League. De kans is dus groot dat ze het komend Europees seizoen verbannen zijn tot het spelen van de Europa League.

Wat nou als Elm wél gespeeld had? Het blijft speculeren, maar de kans dat de Alkmaarders vandaag met minimaal 1 puntje weer huiswaarts waren gekeerd was groter geweest. Meneer Elm is namelijk in grootse vorm en met een grote portie geluksdoping in zijn lijf, had hij zijn club vandaag een grote dienst kunnen bewijzen.
Maar ach.. meten met de menselijke maat schijnt tegenwoordig belangrijk te zijn, ook al heeft het tot gevolg dat het de plaatstelijke FC wat centjes kost. Hoeveel precies? Bij deelname aan de groepsfase van de CL toucheert AZ 7,1 miljoen euro. Deelname aan de EL doet de clubkas van AZ stijgen met 0,9 miljoen euro. Dat is dus een verschil van 6,2 miljoen!!
Zes miljoen en twee ton! Is dat niet een beetje veel voor een liefdesbaby? AZ die zijn zaakjes zó goed voor elkaar heeft. De club die elke speler apart benadert en maatwerk levert met betrekking tot trainingschema's en dergelijke. Gaat die individuele benadering zover, dat het ten koste gaat van het teambelang, of sterker nog, ten koste van de clubkas?
Het moet gezegd worden. AZ heeft in deze toch wel een heel dure prijs betaald door het hanteren van de menselijke maat!

De jongste spruit van Elm heeft dus een waarde van 6,2 miljoen euro en is daarmee ongetwijfeld de duurste investering in de AZ geschiedenis. Dit zou nog te verklaren zijn als het een jongetje betrof, wiens genen zóveel voetbaltalent bevatten dat AZ het als een appeltje voor de dorst ziet, maar naar verluid is de boreling een meisje.
Dus Rasmus, als je dinsdag naar het gemeentehuis gaat om je dochter aan te geven en je enig gevoel voor takt hebt, geef haar dan maar de naam 'Precious'.

zondag 22 april 2012

8 seconden...

Het spook heeft weer huisgehouden. Eens in de zoveel jaar doemt de kwade cijfergeest op. De hele wereld gaat gebukt onder zijn onverbiddelijke tronie. Of het nou de beurs is, een brief van het CJIB of het eerste wat je ziet als je wakker wordt... cijfers.

Afgelopen zondag was het weer zover. Rotterdam, 15 april 2012. Miranda Boonstra ging van start voor haar missie. Een kleine twee en een half uur ging zij de strijd aan met de geest. Als een troste strijder liep zij over de Rotterdamse wegen. Met rechte rug, opgeheven hoofd en wapperende staart leek zij elke stap overtuigt van haar kunnen. Naast alle hazen en motards was zelfs de klok haar metgezel. Tot vlak voor de finish. Miranda nadert de finish. Als ze zó dichtbij komt, dat ze met eigen ogen de digitale klok boven de eindstreep kan zien, beseft ze het... 8 seconden te laat! Met een blij gezicht vol ongeloof en onzekerheid staat ze de pers te woord:"Hier gaan ze toch niet moeilijk over doen!. Ik moet gewoon naar de Spelen".

Een paar dagen later komt het verdict. Boonstra mag niet naar de Spelen. Regels zijn regels. Miranda boos, sportminnend Nederland boos. Miranda wordt door haar prestatie en het 'net niet-echec' zelfs ontboden door Mathijs van Nieuwkerk. In DWDD vertelt ze, nog immer gefrustreerd, dat ze slechts 1 promile te langzaam was.
Eén promile! Dat is op een afstand van ruim 42 kilometer natuurlijk te verwaarlozen. En evenzo natuurlijk moet Boonstra naar de Spelen. Maar toch.. had nou ff iets harder gelopen en je was van het hele gezeik afgeweest. Ze zal achteraf zelf ook wel twijfels hebben gehad... heb ik het ergens laten liggen?  JA MIRANDA, DAT HEB JE!! Let op..

We gaan terug naar 23 juli 1989. De andere grote dag waar het 8 seconden-monster toesloeg. Inderdaad, het duel Lemond vs. Fignon. Zoals velen nog zullen weten, trok Lemond aan het langste eind in deze afsluitende tijdrit. Ook Fignon zal direct na de wedstrijd veel gedachtes hebben gehad of hij het ergens heeft laten liggen. De vergelijking tussen Fignon en Boonstra dringt zich op. Beiden verslagen door de klok en ja... beiden een paardestaart!

Maar nu komt ie... Naderhand is door onderzoekers berekend hoeveel seconden Fignon verloren heeft door het niet dragen van een aerodynmische helm (die Lemond wél droeg) en daardoor het wapperen van zijn staart. De tijdrit bedroeg 24,5 kilometer en het berekenende tijdsverlies was 5 seconden. De conclusie destijd was dan ook, dat het aan de staart niet gelegen heeft. Maar wat nou als de tijdrit 42 km en 195 meter bedroeg? Dan zou het verschil 8,6 seconden zijn!!!

Moet ik nog meer zeggen... een monsterlijke conclusie!

maandag 9 april 2012

Het waarom van Tommeke

Kijkend naar Parijs-Roubaix zul je je gister toch een paar keer hebben afgevraagd.. Waarom laten ze Boonen en Terpstra nou gaan? Wees eerlijk.. getelefoneerder dan gister kon bijna niet!
Ze kwamen op kop van het uitgedunde kopgroepje, de heren Tom & Niki, en opeens was daar een gaatje! Een gaatje van let wel.. 4 meter en 25 centimeter. Een halve minuut later was het gaatje 12 meter. Als ware het een demarage in slow-motion.. met dan in realtime afgespeeld. Zelfs Tommeke leek verbaasd toen hij de kier tussen hem en de kopgroep stilletjes aan zag groeien. Of was deze verbazing slechts het betere acteerwerk?

Welk meesterbrein zat er achter deze actie? Was Tommeke wel zo verbaasd.. of keek hij, toen hij een gaatje van 12 meter had, bewust achterom. Bewust om iedereen nog even persoonlijk een knipoogje te kunnen geven. De kopgroep dichtbij genoeg om Tommeke nog recht in de ogen te kunnen kijken en het Tommekes nonverbakle vraag om goedkeuring met een zelfde ooglidbeweging te kunnen beantwoorden. Het is goed zo jongen.. ga maar. Jij de winst, wij de centen.
Moest België persé een actuele monsieur Paris-Roubaix hebben? Lag er Patrick Lefevre zoveel aan gelegen om kostte wat kostte de Hel van het Noorden te willen winnen. Waarom?
Waarom koerste niemand achter Boonen aan? Waarom werd het verschil maar zo ontzettend langzaam groter? Waarom ging Boom pas zo laat? Hij leek wel te schrikken van het grote aantal seconden die hij op Tommeke terugwon in zeer kort tijdsbestek.
Maar ach.. wat geeft het ook eigenlijk! Wielrennen is per definitie een klucht, dus deze kan er ook nog wel bij. Ik zou niet zonder kunnen. Niet zonder de onzekerheid of rechtvaardigheid wel zegevierde. Wat een sport, wat een man, mijn man.. Tommeke, mijn Tommeke.. klasse!

zondag 8 april 2012

Aftrap

Een heuze aftrap.... Sportmeneer blogt!

Nadat hij twitter omarmt heeft, meent sportmeneer nu ook te moeten bloggen. Waarom? Omdat hij lang van stof is en twitter hem onnodig de mond wil snoeren. Hij kent meer woorden dan een tweet toe laat.
Maar waar denkt die sportmeneer dan over te moeten bloggen? De man met met een absoluut subjectieve mening, maakt zijn mede lotgenoten en iedereen die zich daar niet toe rekent deelgenoot van zijn visie op die belangrijkste bijzaak des levens (vrij naar Smart Meets)... 

Een groet van sportmeneer op de dag dat Tommeke meneer Parijs-Roubaix werd..