Je hoort het
steeds vaker.. “ik ga ff chillen!”. Het is een
normaal werkwoord geworden die verder gaat dan alleen straattaal.
Chillen is als werkwoord opgenomen in de online versie van de Dikke Van Dale.
De definitie aldaar is ‘zich ontspannen, relaxen’. Op zich al bijzonder dat een
van origine Engels woord wordt uitgelegd middels een ander Engels woord, maar
dat terzijde.
Zich ontspannen, relaxen.. daar word ik nou niet gelijk veel wijzer van. Wat zegt iemand mij als ie ff gaat chillen? Zit ie op een parkbankje ontspannen sigaretjes te roken? Pakt ie een goed boek? Laat ie een bad vollopen?
Ik begeleid
jongeren en als ik vraag wat ze gaan doen vandaag, dan is best vaak het
antwoord “oh, ik denk ff chillen straks”. Goed, dan weet ik dus nog steeds
niks. Na de doorvraag ”hoe bedoel je?” krijg ik als antwoord “oh, met vrienden”.
Nu kan het
aan mijn gebrekkige manier van vragen stellen liggen, maar ik krijg het gevoel
met een kluitje het riet in te worden gestuurd. Te meer, omdat jongeren mij
vaak aankijken met een verbaasde ‘wat begrijp je in vredesnaam niet van wat ik
zeg-blik’.
Vroeger ging dat toch echt anders. Als mijn vader me vroeg, wat ik ging doen vanmiddag, dan gaf je antwoord. Concreet. Dan ging ik bij Michel gamen op de Commodore 64 (toen heette dat gewoon nog spelletjes spelen overigens). Of ging ik kikkerdril vangen bij het slootje. Stoepranden ging ik! Er bestond niet eens een woord om het moment van verantwoording slim te omzeilen.
Chillen dus. Het heeft de klank van nutteloosheid. De klank van het niets doen. Als ik een jongere hoor zeggen ‘ik ga ff chillen’, dan denk ik.. gevaar! Het heeft de klank van ‘ik ga ff met vrienden ergens op een hoek van een straat staan en kijken of we passanten uit hun comfort-zone kunnen jagen’. Als je gaat chillen, dan doe je een wedstrijdje wie de hardste boer kan laten nadat je een blikje Red-Bull hebt leeggedronken. Ik maak me zorgen om deze onverschillige jeugd van tegenwoordig die hun tijd lijkt te verdoen met ‘hangen’. Ga wat met je leven doen! denk ik dan.
Maar wacht! Wat nou als deze chill-sessies worden gevuld met het doornemen van de dag? Dat jongeren ergens buiten samenkomen om zaken te bespreken waar ze tegen aanlopen? Daar waar ze hun onzekerheden met elkaar delen. Een moment waarop de mooiste raps ontstaan, waarop een jongen wordt gemotiveerd door zijn matties om toch door te gaan met zijn studie ondanks de slechte cijfers.
Wat nou, als
je het werkwoord ‘chillen’ vervangt door ‘even bijpraten met vrienden’?
Hoeveel zorg is er nu bij jou weggenomen?
Chille gedachte toch!
