Toeval bestaat niet

Ik weet niet hoe u naar de pijnlijke etappe van gister gekeken heeft, maar ik bleef achter met een apart onderbuikgevoel die ik maar moeilijk kan duiden. De afgelopen week keek ik immer met gekruisde vingers naar weer een vlakke rit, hopend dat de mannen van Duitsen bloed zonder schade de streep zouden bereiken. En wat ging dat goed! Iedere avond zag ik de montere koppies van Mollema en Gesink, die de zaak meester bleken te zijn. Ook Kruijswijk reed rond met een routineus hoofd. Er reed een andere raboteam rond dan de afgelopen jaren. Een team die boven de materie leek te staan. Alsof ze van te voren al wisten wat er te gebeuren stond.

En toen dus die etappe van gister. Zoals ik al zei, ik heb er een onderbuikgevoel aan over gehouden. Deze werd gevoed door een zelfde emotie als waar Gesink en consorten mee rond reden.. De emotie van 'het zien aan komen en erin berusten'. Maar wat werd ik blij bij het aanschouwen van de eerste reacties van de renners na afloop! Gesink heeft gister meer huid op het asfalt laten liggen, dan dat hij heeft meegenomen richting de streep, maar met een soms zichtbare grijns en ogen die meer wisten, gaf hij woorden aan wat hij meemaakte het uur daarvoor.
Ik kan maar tot één conclusie komen.. Robert Gesink is een stapje dichter bij de status van verlichting en is tot het besef gekomen dat niets voor niets gebeurt. Het besef dat toeval niet bestaat en alles een reden heeft.
En zo heeft Robert zijn val in de tour van vorig jaar ook kunnen duiden. Hij heeft zijn val en alle gevolgen die dat heeft gehad, kunnen omarmen en kunnen vertalen naar iets positiefs. Sterker nog. Die val was nodig om een bepaald proces door te gaan om er vervolgens sterker uit te komen. Die val was een investering in toekomstig toursucces, een noodzakelijke gebeurtenis. Hoe pijnlijk een val op het moment zelf ook zal zijn, Robert is blijkbaar in staat om na afloop met een glimlach deze fysieke gebeurtenis te aanvaarden. Een lach ingegeven door wijsheid.
Robert stapt zo op de fiets voor de etappe richting Planche des Belles Filles met in zijn achterzak de wetenschap dat hij gister is bevestigd in waar het om gaat in het leven.. en dat toe-val niet bestaat.