Zeven

Armstrong, Federer en Schumacher... Sinds deze zomer zijn zij met elkaar verenigd. Nadat Roger Federer deze zomer zegvierde op het heilige gras van Wimbledon, voegde hij zich in dit illustere rijtje van sportlegendes die 7 maal de belangrijkste wedstrijd in hun sport wonnen.

Zeven. Wat is dat toch? Of je nou de bijbel openslaat, de grote bosatlas of je eigen agenda, het getal 7 is het meest aanwezig in ons dagelijks leven. Denk aan de 7 wereldwonderen, de 7 dagen in de week, de 7 continenten, de 7 kleuren van de regenboog en 7 als geluksgetal van veel mensen.
Maar hoe kan het dat zowel Armstrong, Federer én Schumacher, alle drie in hun sport beschouwd als de grootste allertijden, uitkomen op zeven eindzeges? Wat wil het getal ons zeggen? Ik geloof niet zo in toeval en probeer al maanden lang te duiden waarom 7, waarom dit getal? Wat wil het universum ons duidelijk maken?

Het lijkt erop dat het bij 7 ophoudt. De week zal nooit opgedeeld gaan worden in 8 dagen, de stad Rome zal nooit uitgebouwd gaan worden op een 8e berg en ik acht (sorry) de kans klein dat er een 8e wereldwonder bij zal gaan komen.
Bij zeven is iets dus af, is iets voltooid. Ik denk als vanzelf weer terug aan mijn vorige blog over Felix Sanchez waarin ik de link leg met het boek De Alchemist van Paulo Coelho. Kort samengevat. Als je op zoek gaat naar je schat en je hebt het onverzettelijk vertrouwen in de goede afloop, dan zal het hele universum je helpen om je schat te vinden. Schumacher, Federer en Armstrong hadden blijkbaar dit onverzettelijk vertrouwen in het universum. Deze grootheden zijn blijkbaar het ultieme bewijs dat het universum (wat dit ook wezen moge) bestaat én een functie heeft. Groter gedacht. Zij zijn tot op dit moment de 3 uitverkorenen die deze boodschap uit mogen dragen. Kortom. Zij wonnen dus niet voor niets zeven maal de belangrijkste wedstrijd. Het is slechts een logisch gevolg van een ongebreideld vertrouwen in de goede afloop. (Misschien kun je er iets mee:-).

Maar bovenstaande beschouwende, zit me toch één ding niet lekker. Het is helemaal leuk voor deze 3 grote sportmeneren dat zij dus blijkbaar de uitverkorenen zijn. Maar waar blijft in dit verhaal de man die hier eigenlijk nog weer vér bovenstaat? De man die van alle sporten toch onbetwist beschouwd mag worden als de beste atleet aller tijden. Ik hoor het u al denken: waar staat Michael Jordan in dit verhaal?


Ik kan maar tot 1 conclusie komen: Michael Jordan IS het universum!
En zoals u weet, het universum is overal, is allesomvattend, net als lucht. Drie maal raden wat zijn bijnaam is... Air Jordan!.....I rest my case.